Ο κυρ Ζαφείρης, ο Ζαφείρης Μιχαλακέλλης πέρασε όλη του τη ζωή, με επάγγελμα τη «μανία» του με τα άλογα όπως λέει.
Πάει κοντά μισός αιώνας που μαθήτευσε δίπλα σε έναν ηλικιωμένο σαμαρά στη Μυτιλήνη, έμαθε να φτιάχνει πάει να πει αυτό, σαμάρια και σέλες και χαλινάρια «βοηθούσα στην αρχή περιστασιακά και μετά την έμαθα τη δουλειά» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κυρ Ζαφείρης, που «ράβει φορεσιές για τα ζα (σ.σ τα ζώα στην τοπική διάλεκτο)» στο Πλωμάρι.
Ο κύριος Ζαφείρης Μιχαλακέλλης είναι από τους τελευταίους, αν όχι ο τελευταίος σαγματοποιός της Λέσβου. Ένα επάγγελμα που ανθούσε κάποτε σε κάθε χωριό, κωμόπολη ακόμα και στην πόλη της Μυτιλήνης και αφορούσε την κατασκευή των «πρεπούμενων», των κάθε λογής δηλαδή εξαρτημάτων αλόγων, μουλαριών και γαϊδουριών, των κύριων πάει να πει μεταφορικών μέσων της εποχής. Ρεπορτάζ: Στρατής Μπαλάσκας. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Ηλίας Μάρκου