«Όλα τα τελευταία χρόνια ο ΑΟΘ δεν έχει χρήματα για να κάνει αυτά που οραματίζεται. Αν τα είχαμε, τότε σίγουρα, εκτός των υπόλοιπων ιδεών, σίγουρα όλες οι συμμετοχές στα ράλι που διοργανώνουμε θα ήταν δωρεάν» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Αυτοκινητιστικού Ομίλου Θεσσαλονίκης, Σταύρος Μαράτος, ο οποίος είναι αισιόδοξος ότι τα πράγματα σύντομα θα στρώσουν. Και αυτό το στηρίζει, γιατί στο φετινό ράλι ΔΕΘ υπάρχουν 4 συμμετοχές περισσότερες σε σχέση με το περσινό.

Το μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο, αλλά και για όλα τα μέλη του Δ.Σ. του ΑΟΘ είναι το επετειακό ράλι ΔΕΘ. «Πενηνταρίσαμε και συνεχίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Η εμπλοκή του ΑΟΘ με τη διοργάνωση αρχίζει το 1970, επειδή η ΕΛΠΑ είχε αναλάβει τους τρεις πρώτους αγώνες με μέτρια παρουσία. Με θάρρος και κάποια δόση θράσους αρχικά προχωρήσαμε μέσα σε πρωτόγονες συνθήκες, βασιζόμενοι στη βοήθεια της Χωροφυλακής και της Τροχαίας στις διασταυρώσεις, στα πρωτόγονα ασθενοφόρα και σε πλήθος εθελοντών. Από το 1971 το ράλι υπολογίζεται στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, αποσπώντας πολύ καλές βαθμολογίες και ανεβαίνοντας στη συνείδηση των περισσοτέρων. Τα συνολικά χιλιόμετρα των πρώτων ράλι που διοργανώσαμε ήταν 800 και 1000 χιλιόμετρα. Μια χρονιά μάλιστα ήταν και 1280 χιλιόμετρα. Σήμερα είναι κοντά στα 300 χιλιόμετρα λόγω της οικονομικής κρίσης» τόνισε ο κ. Μαράτος.

Ο πρόεδρος του ΑΟΘ μάλιστα επισήμανε πως τα 50 χρόνια πέρασαν σαν παραμύθι, αφήνοντας γλυκιές θύμισες. «Από τότε που ξεκινήσαμε, τα μικρά παιδιά έγιναν γονείς και οι λίγο μεγαλύτεροι τότε σήμερα παππούδες. Σήμερα εξακολουθούν όλοι μαζί να βοηθούν και να στηρίζουν τον ΑΟΘ. Η εθελοντική προσφορά πάντα ήταν και παραμένει το μεγάλο όπλο για την επιβίωση του Ομίλου μας. Οι νέοι οφείλουν να συνεχίσουν αυτό το θεσμό της προσφοράς με νέες και φρέσκιες ιδέες, με πολλές δράσεις, αξιοποιώντας τις εμπειρίες και την τεχνογνωσία μισού αιώνα, με στόχο πάντα την κορυφή».

Αυτό, πάντως, που θέλει ο κ. Μαράτος για τον ΑΟΘ είναι «να βοηθούσαν οι καταστάσεις και να υπάρξει κάποιος χορηγός που θα πληρώνει για τις συμμετοχές των οδηγών. Αν μπορούσαμε, θα είχαμε τις συμμετοχές δωρεάν. Το σίγουρο είναι ότι θα υπήρχε πολύ μεγάλη συμμετοχή. Ισως αν βρεθεί χορηγός, να δημιουργηθεί και πάλι η χρυσή εποχή του μηχανοκίνητου αθλητισμού του 1982-2000».

Τέλος, κάνοντας μια αυτοκριτική της πορείας του ΑΟΘ, το μεγαλύτερο πρόβλημα το εντοπίζει στην έλλειψη καλών δημόσιων σχέσεων. «Είναι το αδύνατο σημείο μας. Ποτέ ο ΑΟΘ δεν είχε καλές δημόσιες σχέσεις. Αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουμε διάθεση, αλλά ότι δεν έχουμε χρήματα. Δυστυχώς ποτέ δεν είχαμε χρήματα και, όπως έχω πει, είναι το σημαντικότερο αδύνατο σημείο» ολοκλήρωσε ο κ. Μαράτος.