Η απόλυτη δικαίωση για τον Έλληνα οδηγό μοτοσικλέτας Βασίλη Ορφανό ήρθε το 2003 όταν κατάφερε να κατακτήσει τη νίκη στο πρώτο Ράλι Ντακάρ το 2003. Η συμμετοχή στο πιο δύσκολο ράλι του κόσμου ήταν για τον ίδιο από μικρό παιδί όνειρο ζωής. Πόσο μάλλον η νίκη που πέτυχε, που τον απογείωσε ψυχικά... Αν και πέρασαν 14 χρόνια από το ραντεβού των κορυφαίων, ο Βασίλης Ορφανός θυμάται με κάθε λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του αγώνα, ενώ τολμά να σχεδιάσει μια ακόμη συμμετοχή στο ράλι Ντακάρ τα επόμενα χρόνια.

?Στο Ντακάρ δεν υπάρχει δρόμος. Όλοι οι οδηγοί κινούνται σε άγνωστα τερέν και είναι η πρώτη φορά που κάποιος οδηγός περνάει από το μέρος. Πρέπει να είναι συγκεντρωμένος γιατί ένα λάθος μπορεί να του στοιχίσει ακόμη και την ζωή. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος που υπάρχουν πολλά θανατηφόρα στον αγώνα?, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Έλληνας οδηγός, Βασίλης Ορφανός.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι: ?από το βράδυ που παίρνουμε τους χάρτες της επόμενης μέρας θα πρέπει να τους μελετάμε καλά, κατανοώντας κάθε μέρος της διαδρομής. Δεν είναι μόνο να ανέβεις για παράδειγμα έναν αμμόλοφο, αλλά και πως θα τον κατέβεις. Δεν γνωρίζεις τί σε περιμένει μετά την στροφή, δεν ξέρεις τί κρύβεται από πίσω. Αν έχεις μια πτώση με την μηχανή μπορεί να σου στοιχίσει ακόμη και την ζωή σου?.

Ο Βασίλης Ορφανός αποκάλυψε πως ένα μικρό λάθος μπορεί να στοιχίσει ακόμη και τον αγώνα. ?Αν φύγεις από το δρόμο μόνο δύο μοίρες σε μια απόσταση δύο χιλιομέτρων μπορείς να βρεθείς σε ένα άλλο μέρος που μπορεί να μην σε θυμίζει τίποτε, αφού όλα τα τοπία μοιάζουν. Θα γυρνάς χωρίς να ξέρεις που πηγαίνεις με αποτέλεσμα να τελειώσουν τα καύσιμα. Επίσης αν φύγεις από την πορεία σου είναι δύσκολο να σε βρουν οι διοργανωτές. Τα τελευταία χρόνια πάνω στα οχήματα μπαίνουν μαύρα κουτιά που δίνουν το στίγμα. Όμως αυτό πρέπει να ενεργοποιηθεί μόνο σε περίπτωση τραυματισμού. Κατόπιν ενεργοποιείται μια ολόκληρη αποστολή διάσωσης. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να ενεργοποιηθεί σε περίπτωση μηχανικής βλάβης?.

Ο Έλληνας οδηγός αν και πέρασαν 14 χρόνια ακόμη σκέφτεται την ?απεραντοσύνη της ερήμου. Στον αγώνα ένοιωσα πόσο μικρός είναι ο άνθρωπος. Θυμάμαι ότι έτρεχα με όλη την ταχύτητα και ένοιωθα ότι ήμουν σταματημένος. Είναι στιγμές που νιώθουμε μόνοι μας. Εμείς, η μηχανή και ο Θεός?.

Όσο για την συνέχεια; ?Θέλω να ξανατρέξω. Όμως μια συμμετοχή εκεί στοιχίζει. Για παράδειγμα μια ειδικά διαμορφωμένη μηχανή χρειάζεται 40.000-45.000 ευρώ για την αγορά της, 15.000 ευρώ για τα ελαστικά, 25.000 ευρώ είναι η συμμετοχή και αν βάλουμε το τιμ και τους ανθρώπους του σέρβις το ποσό αγγίζει τις 100.000 ευρώ. Εύχομαι να βρεθεί κάποιος για να με βοηθήσει να πάρω μέρος για άλλη μια φορά?.

Η προετοιμασία για ένα τέτοιο εγχείρημα ξεκινάει πολύ νωρίτερα από τον αγώνα. ?Χρειάζεται ειδικό πρόγραμμα προπόνησης. Προπόνηση έξι μέρες τη βδομάδα, με πολλές ώρες καθημερινά. Όλα αυτά πάντα με ειδικό πρόγραμμα, με συμβουλές γιατρού και διαιτολόγου και με συχνές εξετάσεις αίματος?.

Σήμερα και μέχρι να καταφέρει να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του για δεύτερη φορά, γυρνάει όλη την Ελλάδα και κάνει σεμινάρια ασφαλούς οδήγησης για μηχανής. ?Είναι κάτι που χρειάζεται να γίνει. Πρέπει όλα τα παιδιά που οδηγούν μηχανή να έχουν οδηγική παιδεία. Καθημερινά σκοτώνονται άδικα στο δρόμο πολλά παιδιά?.